«Даём рады»: «У перспектыве мы хочам стаць як „Грэмі“»

Пазаўчора ў Беларусі з’явілася яшчэ адна музычная прэмія: узнагародзіць лепшых музыкаў мінулага году вырашыла беларуская рэдакцыя «Еўрарадыё». Напаўжартаўлівая цырымонія ўзнагароджання прайшла ў клубе Re:Public.

Аргамітэт прэміі-фестываля вырашыў вылучыць лепшых музыкаў самастойна. Як зазначалі прадстаўнікі «Еўрарадыё», у рэдакцыі праходзіла галасаванне, цягам якога і абіраліся музыкі-пераможцы ў кожнай з намінацый. Наогул, мерапрыемства, якое адбылася ў першы лютаўскі дзень, было даволі добра разрэкламавана, а ў афішы фігуравалі гурты, большасць з каторых збіралі Re:Public на сольныя выступы.

Увогуле атрымалась так, што сур’ёзныя, класічныя намінацыі кшталту «Альбом 2012» ці «Музычнае відэа 2012» стаялі побач з зусім жартаўлівымі. Да прыкладу, у намінацыі «Няспраўджаная надзея, ці палёт над мяталам птушкаю» перамог Аляксандр Памідораў за няўдалы стэйдждайвінг падчас канцэрта Gods Tower.

Але пачалася цырымонія з уручэння традыцыйнай намінацыі «Дэбют 2012», лаўрэатам якой стаў гурт Clover Club. У мінулым годзе музыкі адзначыліся дэбютным альбомам «Random Mood Jukebox». Падчас свайго выступу музыкі нават праспявалі «On rewind» па-беларуску.

— Кожны раз, калі мы атрымліваем прэміі як дэбютанты, мы робім нейкія адсылкі да порнафільмаў, — жартаваў гітарыст гурта Генры. — Таму што ў порнафільмах таксама часта фігуруюць дэбютанткі. Гэта жанчыны, якія яшчэ не сапсаваныя індустрыяй, свежыя, харошыя. Мы таксама хочам быць свежымі і незамыленымі. Мне 31 год, і, калі мяне называюць дэбютантам, адчуваю сябе маладзейшым на дзесяць год. Але спадзяюся, што ў наступным годзе мы ўсё ж перастанем быць дэбютантамі. Мы пастараемся трапіць у аналы гісторыі як нешта сталае.

Дарэчы, акрамя дыпломаў пераможцаў і шкляных статуэтак «Даём рады» музыкі з Clover Club, а таксама іх калегі з Akute і Yellow Brick Road атрымалі яшчэ адзін вельмі каштоўны прыз: шчыльную ратацыю кліпаў на ўкраінскім тэлеканале A-ONE.

Атрымалася так, што клуб, ад пачатку запоўнены ці не напалову, бліжэй да выступу хэдлайнераў быў ужо забіты па самае «не магу». А танцпол канчаткова ашалеў, калі на сцэну выйшлі музыкі з :B:N:, альбом якіх спампавалі з сайта «Еўрарадыё» найбольшую колькасць разоў.

А вось героямі вечара сталі гурты Akute і «Дай дарогу!», якія атрымалі па тры ўзнагароды. У тым ліку і ў галоўных намінацыях: «Альбом 2012» (у гэтай намінацыі вылучыліся яшчэ і Yellow Brick Road) і «Гурт 2012». Акрамя таго «Дай дарогу!» атрымалі спецыяльны прыз ад клуба Re:Public за «Самы шалёны канцэрт».

— Трэцяя за паўгадзіны! — трос у руках чарговую ўзнагароду Юра Стыльскі.

Гурт з Брэста і стаў хэдлайнерам цырымоніі і ледзь не пераплюнуў той «самы шалёны выступ».

— У мяне няма зорнае хваробы, каб я там хадзіў і крычаў: «Зараз мы ўсех парвем!» Мы проста робім, як можам, Але робім сваю справу па максімуму, па-шчыраму, — казаў пра ўзнагароды Юра Стыльскі. — Але зашыбісь! Прыемна, што людзі ў нас паверылі, а мы спраўдзілі надзеі. Гэта па-любому крута! Наогул, прэміі — гэта крутая справа. Калі чалавек заслужыў, чаму б яму дзесятку не паставіць? Калі б я быў мецэнатам, я б толькі і падтрымліваў творчасць. Але за тэндэнцыямі я не сачу: дзе там у каго альбом які выйшаў, дзе хто пукнуў. Нешта мяне нічога ў апошні час не кранае. Вось з «ляпісамі» мне прыемна працаваць, але я не фэн іх творчасці. Сябры яны добрыя, але ад песен іх я не тое каб у захапленні. Нармальна рубяць, вось і ўсё. А мы… Хутка парвем Маскву. А што яшчэ рабіць? Трэба ехаць!

Скончылася імпрэза яшчэ адным жартам: узнагароду ў намінацыі «Музычная прэмія 2012» арганізатары ўручылі самі сабе. Але, калі без жартаў, дык можна дакладна сказаць, што прэмія атрымалася лепшай за «нацыянальную музычную».

— Мы даўно выспявалі да гэтай прэміі, — кажа галоўны рэдактар беларускага корпункту «Еўрарадыё» Віталь Зыблюк. — Так ці інакш мы вызначалі тыя калектывы, якія, як нам падалося, лепш за ўсё праявілі сябе за год. У гэтым годзе вырашылі, што дараслі да таго, каб самастойна зладзіць і канцэрт, і ўзнагародзіць музыкаў. Назва «Даём рады» удала адлюстравала тое, што мы зрабілі. Спачатку ў нас былі вельмі амбіцыйныя планы: мы планавалі запрасіць гурты з кожнага абласнога цэнтра, а пасля зрабіць невялічкі тур з аналагічным канцэртам у гэтыя гарады. Потым рэчаіснасць нас трошкі прыбіла, але мы спадзяемся, што ў будучым мы праедземся з канцэртамі па Беларусі. А ў перспектыве мы хочам стаць як «Грэмі»: уручаць статуэткі, каб усе музыкі пісаліся кіпнем, атрымліваючы нашыя ўзнагароды.